Warsztaty permakulturowe w Raju na Podlasiu

Nie samą budową żyje człowiek. Czasem ją rzuca i pędzi do dobrych ludzi po wiedzę, życzliwość, wymianę doświadczeń, atmosferę, po "bycie" razem, po wspólną pracę. Pędzi do Raju. Do Krystyny / Gorzkiej Jagody na Podlasie:
http://krycor.blogspot.com/
do najpiękniejszego ogrodu permakulturowego, biodynamicznego naturalnego, harmonijnego.
I chłonie, chłonie, chłonie piękno, harmonię, życzliwość, gościnność i praktyczną wiedzę.

Żywopłot głogowo-bukszpanowy przy alei wjeździe do Raju

Ach co to były za warsztaty. Wielka wdzięczność dla Krystyny za bezinteresowne dzielenie się wiedzą, najlepszą, bo praktyczną wypróbowaną i "doświadczoną" na sobie. Wielka wdzięczność za zaproszenie do swojego ogrodu i do swojego domu, do swojego Raju. Bo to prawdziwy Raj, zbudowany przez te 20 lat. Nie do wiary, obok tylko pusta łąka. Tak tu było opowiada Krystyna tylko łąka i ugór na którym nie chciało nic rosnąć. A dziś niebiański ogród obfitości w kwiaty, warzywa, zioła, drzewa, owoce i piękno, i harmonię. I niemal samowystarczalny. Z kurami i trzema owcami.

Kawałek Raju z wejściem do domu

I była szkoła taka prawdziwa, z dzwonkiem na lekcje. I były lekcje w altanie przy stole, z tablicą w formie dużego papieru pakowego. I świetnie przygotowana Krystyna z notatkami i zasadami permakultury. A najważniejsze, absolutnie najważniejsze podkreślała Krystyna jest filozofia, podejście: szacunek i miłość do Matki Ziemi. Bo człowiek jest częścią wielkiego organizmu Ziemi. Nie jest jej panem, jest cząstką jestestwa. A z tego wynika TROSKA o ziemię. I troska o ludzi.

Nasza szkoła w altanie

Droga do szkoły

12 zasad projektowania permakulturowego było tak jasno i prosto podane i poparte tyloma przykładami. Z własnego ogrodu. A ile wskazówek i podpowiedzi do ogrodu. W wersjach na ziemię gliniastą albo piaszczystą albo ze spadkiem.

I zalecenia praktyczne, po tylu przykładach, jeszcze zalecenia praktyczne! Ogólne dla wszystkich:
- bez chemii,
- dużo próchnicy tj materii organicznej
- polecane wały
- niektóre baaaaaaaardzo mocarne ziółka np pokrzywa żywokost  rumianek ogórecznik i inne
- obwódki w kwiatów na rabaty warzywne.
Prawda że proste?

Utopiona wieża ziemniaczana w nasturcjach

Kwiatowo - to tylko mały fragmencik

Wrzosy pod oknem

I byli ludzie. Wspaniali. Młody Mistrz Patryk Elf z fraktalami i mieszankami nasion. I Ewa z 13-arowego ogrodu na którym jest wszystko. Mistrzyni Kuchni i Ogrodu. Czy Ewa czegoś nie potrafi? No może odpalić piły spalinowej nie umie, poza tym wszystko. I Piotr - codzienne świeże dostawy grzybów. Czy Piotr czegoś nie potrafi naprawić? Nie ma takiej rzeczy. I chłopaki z Alei Cedrowych. Tyle idei i pomysłów. I życie w rodowej osadzie, to naprawdę możliwe! Życie według Anastazji. I profesjonalna ogrodniczka Marcelina z najmłodszą uczestniczką - roczną. I Krystyna i Marek, cudownie spokojni, cudownie piękni. I Marta moja towarzyszka podróży ogrodniczka leśno działkowa. Dziękuję za pachnące prezenciki Marto. I Gospodarz Pierre ciągle w ruchu, ciągle w ogrodzie. Czy ktoś zgadłby że ma ponad 75 lat ? Migdy w życiu, najwyżej 50.

Instrukcje francusko - polskie

Aż tyloma samochodami przyjechaliśmy

I wspólna praca. W ogrodzie albo kuchni a chłopaki w szopie przy drewnie. To była wielka przyjemność! A nie praca. I jakoś dziwnym trafem tyle rzeczy zostało zrobionych. Parę  mitów obalonych. Np ten że gdzie kucharek sześć tam nie ma co jeść. Kobitki wspólnie gotowały kroiły obierały myły i się cieszyły że są razem.

Wicie pachnących wianków  z żubrówki

I ta wielka dbałość Krystyny o to żeby wiedza trafiła do wszystkich. Jak coś powiedziała w kuchni np o wytwarzaniu dziegciu to jeszcze raz powtarzała w altanie, żeby chłopaki też słyszeli. Z anielską cierpliwością odpowiadała na najgłupsze pytania np jak wyhodować borówki na zasadowej glebie i powtarzała  przepisy na ocet albo na spirale ziołową, które zioła u góry, które na dole spirali.

Skrzynia ziołowa z rękami

Dyżurny ogrodnik

I kolejna z mądrości Krystyny: wiemy że jest zło, wiemy że są chemiczne opryski i niszczenie Ziemi, ale się tym nie napawamy. nie roztrząsamy, ignorujemy i robimy swoje. Troszczymy się o Ziemię.
No to róbmy swoje.

DZIĘKUJĘ Krystynie i Wam Kochani. Róbmy swoje.